تلنگری بر فکر و افکارم

فامیل بسیار نازنینم ( و بقولی فامیل دور)  احمد قبائی هرچند وقت یک شبیخون به کتابخانه ام میزند و چند کتاب را بعنوان امانت از من برای مطالعه برمیدارد.این شبیخوان دامنه عملیاتش از این عید نوروز تا عید نوروز سال بعد ادامه پیدا میکند یعنی هر سال عید نوروز که فرا میرسد بخاطر اینکه بتواند از کتابخانه ام استفاده بکند کتابهای امانتی سال قبل را هم برای عید دیدنی به خانه ام می آورد.

راستش سال 91 عید نوروز که به خانه مان آمد چند کتاب را بروال قبلی از کتابخانه ام به عاریت گرفت و برد. همین امسال که کتابها را پس داد حیفم آمد که کتابها را برای بار دوم نخوانم و مطالعه این کتابها تلنگری به چاچوب فکری ام زد که امید است اثرات مثبت آن تا سالهای سال باقی بماند انشاء الله.

کتابهای موصوف عبارت بودند از:

1 ) جلد 35 و 36 از مجموعه نیمه پنهان انتشارات کیهان مربوط به فتنه خلق مسلمان در اوائل انقلاب ( سال 58  به بعد).

2 ) کتاب مباحثی در مورد پایان جنگ عراق و ایران از انتشارات تبلیغات جبهه و جنگ.

3 ) کتاب بحران 444 روزه در تهران نوشته امیررضا ستوده و حمید کاویانی پیرامون گفته ها و ناگفته هائی از تصرف سفارت آمریکا.

در حقیقت این سه کتاب منطومه ای از وقایع بسیار مهم و بی بدیل دهه اول پیروزی انقلاب شکوهمند مردم قهرمان و فهیم ایران اسلامی را بدست میدهد با خواندن این کتابها علاوه بر اینکه تاریخ دهه اول پیروزی انقلاب اسلامی را از نگاه تعدادی از نویسندگان و نخبگان سیاسی و نظامی کشورمان را مرور کردم متوجه شدم که تاریخ مجموعه ای از اتفاقاتی نیست که در زیر چمبره افکار سیاسیون و افراد انسانی و ای بسا مخالفان ایده ها و نظرها به فراموشی سپرده شوند بلکه تاریخ محل ماندگاری رخدادها و حرکتهای انسانی ( چه مثبت و چه منفی ) برای اخذ تجربیات گرانبهائی است که براحتی و به آسانی سیر تاریخی خود را طی نکرده اند.

اینک که در میانه های چهارمین دهه انقلاب اسلامی موسوم به دهه پیشرفت و عدالت قرار داریم با مطالعه رخدادهای تاریخی فوق الاشاره و تدقیق در چرائی وقوع رخدادها و چرائی تطول و تداوم آن رخدادها و نتایجی که از آن وقایع و اتفاقات حاصل نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران شده است بطور واضح و مبرهن از دامنه توطئه های دشمنان بر علیه نظام اسلامی ایران و تعالی و پیشرفت کشور عزیزمان ایران در می یابیم که این کشور با الطاف غیبیه حضرت ولیعصر ارواحنا لتراب مقدمه الفداه مدیریت میشود و در طول زمان بوضوح درخواهیم یافت که این کشور مدارج عالی پیشرفت و عدالت را در عرصه های مختلف طی خواهد نمود و به واقع در آستانه افق و چشم انداز ایران 1404 بعنوان الگوئی نمونه برای کشورهای جهان سوم که هم اینک بیداری اسلامی را در منطقه خاورمیانه تجربه میکنند خواهد بود.

انشاء الله

دوستانی که نظر خاصی در مورد دلنوشته های حقیر دارند از بذل اظهار نظر و پیشنهاد و انتقاد مضایقه نفرمایند.